Basic HTML Version
Ο ρατςιςμόσ είναι αντίλθψθ τελείωσ αντίκετθ με
το Χριςτιανικι πίςτθ. Ο χριςτιανιςμόσ από τθ φφςθ
του πάντα ιταν ζνα κίνθμα που ζδινε ζμφαςθ ςτθ
διεκνιςτικι διάςταςθ τθσ κοινωνίασ. Ο ίδιοσ ο Ιθςοφσ
είπε: «Να αγαπάσ τον πλθςίον ςου όπωσ τον εαυτό
ςου»… Σον πλθςίον ςου, ανεξαρτιτωσ χρϊματοσ,
φυλισ ι κρθςκείασ. Ο χριςτιανιςμόσ ιρκε να βάλει
τον άνκρωπο πάνω απ’ όλουσ αυτοφσ τουσ
διαχωριςμοφσ. Αυτό ο Χριςτόσ το δίδαξε και με τισ
πράξεισ του, όταν προςζγγιηε αμαρείτεσ, Ρωμαίουσ,
γυναίκεσ, χωρίσ να κάνει διακρίςεισ. Ο Παφλοσ αργότερα, διακιρυξε ξεκάκαρα πωσ
εν Χριςτϊ «Δεν υπάρχει πια Ιουδαίοσ οφτε Ζλλθνασ». Η αντίλθψθ τθσ υπεράςπιςθσ
των ξζνων είναι ζκδθλθ και ςτθν Αγία Γραφι: «Ο κφριοσ… ο Θεόσ ςασ… είναι εκείνοσ
που… αγαπάει τον ξζνο… Να αγαπάτε όλοι τουσ ξζνουσ…». Μάλιςτα περιζχει
αυςτθρζσ ςχετικζσ διακθρφξεισ: «Καταραμζνοσ όποιοσ διαςτρεβλϊνει το δίκιο του
ξζνου».
Εξάλλου,
μια
κρθςκεία
κακαυτι δεν κα μποροφςε
να χαρακτθριςτεί ρατςιςτικι.
Ενδεικτικά, μία από τισ πιο
κοινζσ
προκαταλιψεισ
ςχετικά με το Ιςλάμ είναι το
λεγόμενο
«αςυμβίβαςτο»
με
τα
ανκρϊπινα
δικαιϊματα. Αυτι
θ
επιφφλαξθ πθγάηει ςυχνά από τθν
πραγματικότθτα των χωρϊν όπου το Ιςλάμ είναι θ κρθςκεία τθσ πλειοψθφίασ, ωσ επί
το πλείςτον ςτισ αραβικζσ χϊρεσ. Η απουςία δθμοκρατίασ και εκτεταμζνεσ
παραβιάςεισ των ανκρωπίνων δικαιωμάτων παρατίκενται ωσ παραδείγματα αυτοφ
του «αςυμβίβαςτου». άποψθ ότι το Ιςλάμ είναι ο μόνοσ παράγοντασ που ςυμβάλλει
ςτθν δθμιουργία αυτϊν των καταςτάςεων, όταν ςτθν πραγματικότθτα ςτισ
περιςςότερεσ από τισ εν λόγω χϊρεσ τα κακεςτϊτα είναι απλά αντιδθμοκρατικά. Αν
αυτι θ άποψθ αναλογικά αναφερκεί ςτισ χριςτιανικζσ χϊρεσ, αυτό κα ςθμαίνει ότι οι
Χριςτιανικι κρθςκεία είναι υπεφκυνθ για τισ προθγοφμενεσ δικτατορίεσ ςτθν
Πορτογαλία, τθν Ιςπανία ι τθν Ελλάδα, για παράδειγμα, και εν ςυνεχεία, κα
καταλιξουμε ςτο ςυμπζραςμα ότι ο Χριςτιανιςμόσ είναι αςυμβίβαςτοσ με τα
ανκρϊπινα δικαιϊματα και τθ δθμοκρατία. Σο ςυλογιςμό αυτό αναιρεί ευςτοχα ο
Αρχιεπίςκοποσ Ιερϊνυμοσ:
«Η ειρθνικι ςυνφπαρξθ ανκρϊπων με διαφορετικά πιςτεφω, ςτο πλαίςιο πάντα των
νόμων τθσ Πολιτείασ αποτελεί βαςικι προχπόκεςθ τθσ κοινωνικισ ςυνοχισ και
εκφράηει απόλυτα τθ
μακραίωνθ πολιτιςτικι και πνευματικι μασ παράδοςθ»,
ςθμείωςε ο αρχιεπίςκοποσ Ιερϊνυμοσ,
"Αποτελεί αυτονόθτο και απαράγραπτο δικαίωμα κάκε ανκρϊπου να απευκφνεται
ελεφκερα ςτο Θεό του. Να Σον τιμά και να Σον λατρεφει ςε χϊρουσ που Σου πρζπουν,
χωρίσ προςκόμματα. Σο ευρφτερο δικαίωμα τθσ κρθςκευτικισ
ελευκερίασ είναι δικαίωμα κεμελιϊδεσ ςε κάκε ευνομοφμενθ και
